Oscars 2020: Wat je moet weten over de negen genomineerden voor beste film.

Ik ben fan van de Oscars. Niet eens zozeer het instituut of de show zelf. Nee, gewoon het feit dat ze de beste films van het jaar bepalen, dat maakt het de moeite waard. Nooit zonder controverse en ook dit jaar zijn er weer aantal snubs, maar feit blijft dat het het meest prestigieuze in de filmwereld is en Jasper Tonnon (bekend van de VPRO Cinema podcast) en ik smullen ervan. Elk jaar komt er een lijstje met de grootste kanshebbers en dat lijstje moet altijd zo ongeveer voor de Oscar-nominatie datum afgekeken zijn. Vandaag — 13 januari 2020 — werden de Oscar-nominaties bekend en op eentje na zagen we ze allemaal. Dit vonden we ervan.

1917

De grote Winnaar van de Golden Globes en dus automatisch favoriet bij de Oscars. 1917 is een technisch hoogstandje van jewelste. Regisseur Sam Mendes (American Beauty, Revolutionary Road), laat in één lange take de gruwelen van de eerste wereldoorlog zien. Natuurlijk wordt er wel digitaal gesneden in de film, maar je beleeft de film in real time in één lang shot. Doordat de camera heel dicht op de huid van de hoofdrolspeler blijft, ben je als kijker net zo in verwarring en vol angst van al het geweld als hij zelf. Wat mij betreft ging de technische overweldiging soms ten koste van het gevoel, ik mistte een hart in de film. Maar 1917 is zeker een film die je gezien moet hebben. En dan wel op een zo groot scherm als je maar kan vinden! JT

Jasper: 7
Wim: 7,8 (teveel bombast. Eerste 20 min.: 9)
IMDB: 8,7

The Irishman

Ben ik, Wim Vis, ook maar enigzins gemachtigd om iets te zeggen over het werk van Scorcese? Ik denk het niet. Maar goed, we schrijven over de Oscar-nominaties en daar staat deze tussen. Dus moet ik plots zeggen hoe ik eigenlijk niet geheel onder de indruk was. En moet ik toegeven dat hoewel het tof was dat zoveel waanzinnige sterren in een film zaten, ze toch ook wel heel erg oud zijn geworden. Misschien is het ook wel dat ik net Good Fellas had herkeken dat het me zo tegenviel. Die was zoveel beter in mijn optiek en had zoveel meer iconische scenes.

Begrijp me niet verkeerd overigens, I’d pick this film over anything on a daily basis. En zelfs met die 3,5 uur is het prima te doen. En ja het is een epos. En films van Scorcese met die kenmerkende voice-over zijn natuurlijk altijd fijn. Maar ik had er zo naar uitgekeken, dat het uiteindelijk een beetje tegenviel. Een beetje zoals mijn Sinterklaas-kado in 1986. WV

Jasper: 8,5
Wim: 6,9
IMDB: 8,1

Little Women

Na het prachtige en zelf geschreven Lady Bird komt Greta Gerwig nu met een boekverfilming. En het is dan ook nog eens de 7e keer dat de roman Little Women van Louise May Alcott verfilmt is. Maar Gerwig geeft deze klassieker een frisse, eigentijdse draai. In het gecompliceerde verhaal, waarin we nogal door de tijd heen springen, volgen we vier zussen die allemaal hun leven willen leven op hun eigen manier en niet zoals de maatschappij van ze verwacht. Voor Gerwig gaat Little Women over vrouwelijke aspiraties en kunstenaarschap. Regie en scenario zit met Greta Gerwig uiteraard wel goed, maar met een cast van onder anderen Saoirse Ronan, Emma Watson, Florence Pugh en Timothée Chalamet is het ook op acteervlak een spektakel. JT

IMDB: 8,3

Jojo Rabbit

Van alle genomineerden en bijna-genomineerden is Jojo Rabbit van Taika Waititi by far de meest originele film. Weet niet welke twisted geest het plot heeft bedacht (probably Waititi himself), maar om te bedenken dat je een film bedenkt over een jongetje dat Adolf Hitler als imaginary friend heeft, is best een prestatie. Dat is de film zelf ook. Angstaanjagend over the top, behoorlijk hysterisch, maar wel dealend met best een zwaar thema. Taika Waititi ken je wellicht van het geniale Eagle vs Shark uit 2007. Of van de serie Flight of the Conchords waar hij een aantal afleveringen van regisseerde. Ik hou van zijn soort ingetogen knullige humor en vond Jojo Rabbit tof. Ik had wat moeite — vraag me niet waarom — met de rare mix van zwaar thema, nazi’s en lol. Het bekoorde me wel, maar was nou niet echt overwhelmed of zwaar onder de indruk van deze film. Al speelde het jongetje — Roman Griffin Davis — onthou die naam — wel de pannen van het dak. Maar mocht je je Netflix-series zat zijn, Marriage Story al gekeken hebben, en zin hebben in totaal iets anders: Jojo is je vriend! WV

Jasper: 7,5
Wim: 7,5
IMDB: 8,0

Marriage Story

Nog een Netflix film bij de genomineerden. Maar ook deze is erg terecht. Een masterclass in acteren van Adam Driver en Scarlett Johansson als getrouwd stel dat in scheiding ligt. Maar ook vooral ook een masterclass van scenarioschrijver en regisseur Baumbach. Het is prachtig hoe Baumbach de escalerende spanning en vijandigheid in dit vechtscheidingsdrama laat ontrafelen. Er wordt veel gediscussieerd of de film wel objectief is. Dat is hij wat mij betreft allerminst, denk alleen maar aan waar de camera altijd is. Maar dat is ook niet gek aangezien het script gebaseerd is op de scheiding van Regisseur Baumbach met Jennifer Jason Leigh. Dat neemt echter niet weg dat Marriage Story een klein meesterwerkje is, die van mij best een beeldje mee mag pikken om de Oscar avond, al zullen de acteurs hier de meeste kans maken. JT

Jasper: 9,5
Wim: 8,7
IMDB: 8,1

Ford vs Ferrari

Weet je wat altijd goed scoort? Een sportfilm. Gooi er een stel goede acteurs bij en you’re guaranteed an Oscar :) Ford vs Ferrari — ook bekend als Le Mans ’66 — is een film over een illustere editie van de 24 uur van Le Mans in 1966. Ford wilde perse winnen van de arrogante Italianen van de Ferrari. Ze huren de beste engineer (Matt Damon) en die wil graag zijn favoriete coureur Ken Miles (Christian Bale) achter het stuur. Maar Miles is nogal onorthodox en dat schuurt bij de mannen van Ford. Dat is eigenlijk de hele premise van de film. Die is overigens prima vermakelijk, maar wat mij betreft niet meer dan dat. Sure, de beelden van de autoraces zijn mooi gemaakt en de soundtrack is prettig. Maar meer goeds kan ik er niet over zeggen. Zelfs Damon en Bale lukt het — mijns inziens — niet de film naar een hoger niveau te brengen. Maar dat is mijn mening. De Academy zag er meer in en nomineerde deze film voor beste film. “Prima film, nuttin special”, dat is mijn take. Succes! WV

Jasper: 7
Wim: 7
IMDB: 8,3

Once Upon A Time…in Hollywood

Tarantino op zijn meest humaans, dat is niet zo moeilijk. Tarantino op zijn meest meta, dat zegt een hoop. In deze liefdesbrief aan het oude Hollywood, van voor de jaren 70 toen alles veranderde, volgen we de “has been” ster van Westerns “Rick Fucking Dalton” (DiCaprio) en zijn stuntman (Brad Pitt) die inmiddels eigenlijk meer zijn persoonlijke hulp en vriend geworden is. Uit alles blijkt de liefde van QT voor deze tijd in Hollywood. Dit is een film die de tijd neemt, bijvoorbeeld de tijd om Brad Pitt helemaal naar huis te zien rijden. Maar het is zo heerlijk om in deze wereld te zijn dat je aan het eind van de 160 (!) minuten eigenlijk alleen nog maar meer wilt. Maar als we Quentin zelf moeten geloven krijgen we hierna nog maar 1 film van hem. Hoog tijd voor dat regie beeldje dus, voor het te laat is en hij net als het oude Hollywood waar hij zo van houdt verdwenen is. JT

Jasper: 9
Wim: 8,1
IMDB: 7,8

Parasite

Zou het dan eindelijk gebeuren dat een niet Engelstalige film de Oscar wint voor beste film? Het zou in ieder geval zeer terecht zijn, want Parasite is simpelweg de meest perfecte film uit dit lijstje. Het gebeurt niet vaak dat een film die zo geliefd is bij de critici, ook een echte hit is. In eigen land zou je het een blockbuster kunnen noemen. Zoals veel van Bong Joon Ho’s werk is Parasite een echte genre hopper, de film is onder andere een zwarte komedie, een thriller en vooral een maatschappij kritische satire. We volgen een arm Koreaans gezin dat zich als een soort bedriegers langzaam binnen werkt bij een rijk gezin. De film is zo mooi door de gelaagdheid, de subtiliteit waarmee Bong de klasse verschillen beschrijft en laat zien. Er is lichtheid, er wordt geweldig geacteerd, elk shot is prachtig, alles heeft betekenis, vaak meerdere. En de film heeft zoveel te zeggen, want wie Parasiteert er nou eigenlijk op wie? JT

Jasper: 10
Wim: 8,9
IMDB: 8,6

Joker

Volgens mij is inmiddels alles al wel gezegd over deze karakterstudie van Todd Philips naar het fenomeen The Joker, fabelachtig goed gespeeld door Joaquin Phoenix. Sommige vinden het een van de beste films ever. Donker, rauw en briljant acteerwerk. Anderen vinden het een film over niets, die veel te negatief is. Waarom zou je iets wat zo slecht is aandacht geven? Waarom wordt deze film uberhaupt gemaakt, vroegen ze zich af? Wat ben ik blij dat Kubrick zich dat niet afvroeg toen hij met Clockwork Orange bezig was. Of Michael Haneke toen ie het verschrikkelijk afschuwelijke Funny Games maakte. Of Gaspar Noe met het geweldige hartverscheurende Irreversible. Allemaal films die het daglicht misschien niet kunnen verdragen, maar je het daglicht wel meer doen waarderen. Soms heb je het nodig om wat duisternis in actie te zien, om jezelf gelukkig te prijzen dat jij er niet in zit. Joker geeft me dat en nog veel meer. Ik vond het een dijk van een film. Plus je ziet de winnaar van de Oscar voor beste acteur in actie. WV

Jasper: 8
Wim: 8
IMDB: 8,6

Haalde de Oscars niet, maar toch de moeite waard:

The Farewell

Soms kijk je een film in een ruk uit, soms doe je het met tussenpozen. Ik keek The Farewell in een drukke periode en dus was bij mij de laatste kijkervaring het geval. Met horten en stoten keek ik The Farewell over een Chinees gezin in Amerika dat teruggaat naar China omdat oma terminaal ziek schijnt te zijn. Maar niemand wil dat oma vertellen. Why should they? De film is gemaakt door Lulu Wang, die vroeger van die zeikboeken schreef die je op moederdag aan je moeder kado deed. (No offense. Ik heb ze nooit gelezen.) Hoe dan ook, dat gefaseerd kijken, deed de film niet goed (no shit, Sherlock!). Ik dacht eerst ook dat ik het niet zo’n goede film vond. Het was wat traag en aangezien veel dialoog in het Chinees was, kostte het wat moeite om te connecten — geen beter woord — met de film. Maar gaandeweg ontstaat een vrij kleine, maar prachtige familiefilm. Die genuanceerd wordt gebracht en waar veel liefde in zit. Ik moet toegeven dat ik uiteindelijk best gegrepen was, en dat voor een film waar ik op voorhand zo weinig zin in had. WV

Jasper: 7
Wim: 7,7
IMDB: 7,7

Two Popes

Ik vond Two Popes een rare film. Ik had in het begin niet door wat voor soort film het was, en eigenlijk nog steeds niet. De film begint redelijk luchtig als de conservatieve paus (Anthony Hopkins) wordt gekozen en bezocht wordt in zijn buitenhuis door een wat meer onorthodoxe kardinaal (Jonathan Pryce). Daar ontstaat een soort van Intouchables-achtige omgang: een flitsend iemand in een traditionele omgeving. Ik dacht daarmee door te hebben waar de film heen zou gaan, maar de film neemt een andere wending en we krijgen een diepere focus op het leven van de onorthodoxe kardinaal. En dat is ingrijpend en daarmee prachtig. Alleen al omdat het zo verrassend was, de twee topacteurs de pannen van het dak spelen en de film zo’n fantastisch inkijkje geeft in een doorgaans wat gesloten wereld, is dit een must-see. En ook nog eens op De Netflixerd! Wat wil je nog meer? WV

Jasper: 8
Wim: 7,8
IMDB: 7,7

Uncut Gems

De Safdie Brothers maken al heel lang samen, vooral korte, films. Maar twee jaar geleden braken ze ineens door met het geniale Good Time, een achtbaanrit van een film die helaas door te weinig mensen gezien is. Met Uncut Gems nemen ze de voet niet van het gaspedaal. 135 minuten zit je op het puntje van je stoel, terwijl je Adams Sandler’s Howard probeert te volgen in zijn pogingen uit de problemen en in de winst te komen. Howard is een snel pratende juwelier, maar vooral een gokverslaafde die zichzelf uit het ene en in het volgende probleem weet te praten en onderhandelen. Je gaat nooit van hem houden, maar hebt vooral met hem te doen. Deze film laat je niet onbewogen en relaxt zitten maar trekt je vanaf het begin tot het eind mee in zijn bizarre leven. JT

Jasper: 8,5
Wim: 8
IMDB: 8