Voordat ik aan dit artikel begin wil ik even heel duidelijk maken dat dit geen promotie is voor het gokken (of traden) op sport of welke andere vorm dan ook. Gokken is verslavend en als je het al toch doet, doe het dan met geld wat je kan missen en wat de entertainment waard is. In mijn tijd in Ierland heb ik genoeg mensen gezien die elke week hun hard verdiende loon uit gaven in een Bookmaker kantoor en vervolgens op een houtje moesten bijten de rest van de week. Dit artikel is geschreven om mijn ervaring over twee weken lang op het WK wedden te delen, en misschien zelfs wel om te bewijzen dat het heel lastig is om hier rijk mee te worden.
Een paar jaar geleden schreef ik vanuit Dublin een blog over gokken. Ieren geven gemiddeld per jaar meer dan 500 euro per persoon uit aan gokken op sport. De helft daarvan wordt online gedaan en daarmee spannen ze wereldwijd de kroon. In dat artikel is mijn stelling dat de amateur gokker, die af en toe eens een weddenschap inzet, er op kan rekenen dat dit op de lange termijn een uitgavepost wordt. Maar voordat we gaan kijken of die stelling nog steeds klopt eerst wat achtergrond informatie over de online gokmarkt.
Er zijn twee soorten instanties waarbij je kan gokken, en het grote verschil tussen de twee is tegen wie je gokt. Bij een bookie gok je tegen het wedkantoor. Het wedkantoor geeft een quotering voor een bepaalde uitslag, en door het risico te verspreiden over een hele boel verschillende wedstrijden maken zij een percentage winst. En dat percentage verschilt nog aardig wat per bookie. Hieronder een overzicht van de grote wedkantoren en de marge die ze gemiddeld pakken bij de komende vier WK wedstrijden (percentages kunnen anders zijn op basis van een grotere sample size):
Over het algemeen ben je dus al 5% van de geld kwijt zodra je het in zet. Dan geeft zelfs roulette je een betere kans om je geld terug te krijgen. Je moet dus al minimaal 53% van al je weddenschappen goed hebben om winst te maken, en de kans is op lange termijn groot dat je dan geweigerd wordt van de site omdat je verdacht wordt van manipulatie of gebruik van programma’s. Volgens hun “zijn ze toch bedrijven die winst moeten blijven maken”
De veel eerlijkere manier om te gokken is dan via de Exchange. Bij een Exchange wordt het gokken tussen individuen gefaciliteerd, waarbij de de bookie een soort holding fee pakt. Een soort Peer-to-Peer gokken zeg maar. Bedrijven zoals BetFair en Matchbook pakken een commissie op je winst bij een weddenschap. Bij BetFair is dat ongeveer 5% zonder korting en bij Matchbook tussen de 0,75% en 1,5%. Hier hoef je dus maar 51% van je weddenschappen te winnen om winst te maken. Enige nadeel is dat je wel tegen meer ervaren gokkers speelt en ook te maken hebt met traders die een gedeelte van je bet afsnoepen voor zichzelf.
Voor deze proef ben ik begonnen bij Bookies om zo gebuik te maken van de acties die daar waren, en ben ik halverwege geswitched naar de Exchanges.
Ik begon met 25 euro en besloot gelijk een tientje op Rusland te zetten gezien ik bij winst van Rusland sowieso dat ik mijn inleg terug kreeg als een ‘free bet’. Omdat ik het toch terug kreeg voor mijn gevoel heb ik ingezet op 3–0 voor Rusland en zodra die score op het bord stond heb ik maar gecashed en zo 32 euro winst gepakt. Mijn startkapitaal om verder in te zetten was er dus.
Dat startkapitaal werd aanzienlijk groter toen ik de eindstand van Portugal — Spanje voorspelde met 81 cent die ik over. De quotering was 101 en dus kwam er weer 81 euro winst bij. Zoals je hieronder kan zien ging het in het begin ook echter snel weer omlaag omdat ik veel aan het inzetten was op long shots en omdat ik nog niet echt aan cashen deed. Iets wat ik later slimmer deed, al was de groei natuurlijk ook minder.
In principe heb ik het dus iets beter gedaan dan de markt. Zonder wat gezonde mazzel had ik het niet kunnen doen, maar onderschat niet hoeveel data ik heb onderzocht om slimme weddenschappen te plaatsen.
Data komt in verschillende vormen. Je hebt data in databases, prognoses, analyses en natuurlijk zelfs gewoon je gevoel. Mijn gevoel is gebaseerd op een groot aantal jaren aan actief kijken naar sportwedstrijden. Na een tijd kan je voelen wat er in een wedstrijd gaat gebeuren (of soms denk je dat gewoon). Iets nauwkeuriger zijn gedetailleerde analyses. Daar staat vaak iets onbruikbaars in zoals “Senegal won nog nooit van Oost-Timor op een WK”, maar soms zitten er slimme quotes in die je van een ondergang redden zoals “Harry Kane scoort maar 0,24 doelpunten per wedstrijd (normaal 0,46) als de verdedigers van zijn tegenstander langer dan 1 meter 96 zijn”. Dat is data waar je wat mee kunt.
Steeds vaker zie je echter projecties op basis van simulaties. Hoewel het niet altijd lukt (hè USB) zit er meer logica achter dan die oud-voetballer die besloot analyticus te worden of je eigen onderbuik gevoel. Er zijn gratis prognoses te vinden zoals op de bekende data site FiveThirtyEight die op basis van simulaties zowel de kansen vooraf aangeven, maar ook tijdens de wedstrijd.
Ook kan je mensen betalen voor tips. Er zijn veel sites waar je voor 10 euro per maand goede tips krijgt op basis van data. Je zou echter kunnen denken, als ze zo goed zijn, waarom houden ze hun data niet voor zich. De meeste van die sites zeggen dan in de FAQ dat dit een beter bedrijfsmodel is voor ze. Tuurlijk joh.
Ik heb in twee weken tijd van 25 euro iets meer dan 100 euro gemaakt. Maar het had ook een paar keer helemaal afgelopen kunnen zijn. De conclusie is dus eigenlijk dat je mazzel moet hebben behalve als je een data bron vindt die je op die 52% — 55% succes ratio kan krijgen. Anders moet je het gewoon lekker blijven doen voor de lol. Oh ja, en win je dan toch, vergeet dan niet je 29% kanspelbelasting vrijwillig op te geven. Bonne chance!
